Iets uit de inhoud van deze studie.
'VOORREDE.
Onder de vele werken van den helaas op 4 Maart 1890 in 77 jarigen ouderdom in zijnen Heer en Heiland ontslapen Leipziger Hoogleraar Franz Delitzsch, neemt zijn commentaar op het Boek der Spreuken van Salomo geen geringe plaats in. Al wie theologie studeert, maakt uit den aard der zaak met dat werk kennis, maar voor den leek behoort er eenige moed toe het door te werken, daar het niet minder dan 556 bladzijden beslaat en elke bladzijde 47 dicht in elkaar gedrukte en schier zonder alinea's op elkaar volgende regels bevat.
Daarbij komt dat de lange volzinnen dikwerf, op echt Duitsche wijze, door niet minder lange tusschenzinnen worden afgebroken, zoodat de stijl vaak stroef is en den lezer des te meer inspant.
Dit alles neemt niet weg, dat hij de verbazende kennis, scherpzinnigheid en belezenheid van den Commentator bewondert en ook dit Boek der H. Schrift des te hoger leert waarderen, nu hij ziet hoe een man als Delitzsch zich de moeite gegeven heeft om zijn beste krachten aan de uitlegging daarvan te wijden, en de schoonheid en wijsheid der Spreuken in het licht te stellen, door schier aan elk woord zijn eisch te geven.
Bij het lezen van diens Commentaar is het mij niet in de gedachte gekomen dien te vertalen, daar zulk een reuzenarbeid mijne krachten zou te boven gaan, en de Nederlandsche Godgeleerde trouwens in staat is om het werk in het oorspronkelijke te lezen. Maar wel heb ik, de vertaling van D. met onze Statenvertaling vergelij-kende, den indruk ontvangen, dat de zijne het in duidelijkheid van de onze wint en het daarom, ook na de voor-treffelijke vertaling van Dr. Joh. Dyserinck, Haarlem Erv. Loosjes 1883, geen overtollig werk geacht haar in het Hollandsch over te brengen en daaraan eenige zijner aanteekeningen, en wel louter die, welke tot opheldering dienen, toe te voegen, met weglating van alle taalkundige en kritische opmerkingen, die, hoe belangrijk ook, den eenvoudigen Bijbellezer, wie het enkel om stichting te dien is, vermoeien zouden'.