het inzichtelijk maken van geografische informatie kan al eeuwen lang bogen op grote belangstelling. Dat was met name zo na de grote veranderingen op nationaal en koloniaal gebied rond 1800. De nieuwe onafhankelijkheid van Amerika, de veroveringen in India door de Britten, de Bataafs-Franse en Engelse periode in Indië en de overdracht van Nederlandse gebieden in Azië aan Groot-Brittannie resulteerden in een grote belangstelling voor nieuwe kaarten. Koloniale activiteiten in de 19e en eerste helft van de 20e eeuw maakten het voortdurend nodig bestaande land-en zeekaarten te verbeteren en nieuwe gebieden in kaart te brengen. Daarbij heeft de ontwikkeling van het wetenschapsgebied geodesie, inclusief topografie en hydrografie, een dominante rol gespeeld. Voor Nederland waren betrouwbare kaarten van Indië/Indonesië van groot belang. De invloed van het koloniaal verleden op de ontwikkeling van nieuwe geodetische methoden heeft echter nauwelijks aandacht gekregen. Dit proefschrift laat zien dat de Nederlandse aanwezigheid in Indonesië een grote invloed heeft gehad op de geodesie en het geodesie-onderwijs in Nederland. De resultaten in Nederlands-Indië op geodetisch gebied deden niet onder voor ontwikkelingen in Europa en India. Nederland heeft door de opgedane ervaring met geodesie en daaraan gerelateerde vakgebieden, zoals gravimetrie, fotogrammametrie en hydrografie in de tropen, hier veel aan te danken en internationaal groot aanzien verkregen.