Heen en weer geslingerd tussen het verlangen naar ongecompliceerde exotica en het besef dat westers toerisme in arme landen niet in de haak is, reist Agnes Sommer af naar het hart van Afrika. Zon, prachtige landschappen vol mooie mensen en potentiële minnaars op iedere straathoek, dat is het Afrika dat zij hoopt aan te treffen.
In een aantal tableaux vivants schetst de schrijfster haar avonturen in Nigeria, Zaïre, Senegal, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Kameroen, Kenya, Mali en Ivoorkust.
De eerste naïeve stappen vanuit een missiepost in Nigeria; op drie dekschuiten dwars door Zaïre; zittend op een baal koffie in een vrachtwagen door de savanne. Angstige toeristen, picknickende Pakistani en een ingenieur met airconditioned keuken die blanke dames van het station oppikt.
Het hoofddoel van de reis is Kenya, waar de schrijfster op zoek gaat naar de 'echte' Maasai-krijgers. Ze maakt kennis met een bondgenootschap van blanke Maasai-echtgenotes en verkent ook zelfd de Maasai-liefde.
In soms hilarische, soms schokkende taferelen ontstaat zo een beeld van Afrika. Niet tradioneel, niet westers, vol tegenstellingen, schrijnend en hartstochtelijk. Een harde wereld, waargenomen met een grote dosis ironie, waarin verbazing, weerzin en fascinatie doorklinken. Daarbij wordt de blanke Afrika-toerist niet ontzien.

Agnes Sommer (1954) is medewerkster vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam en reist regelmatig naar Afrika. Zij bereidt een proefschift voor over kustkrijgers en white ladies.