Ruim honderd jaar geleden verrees in Groningen de Friesch-Groningsche beetwortelsuikerfabriek. Het was een bijzondere gebeurtenis, want niet eerder was in Europa op zo grote schaal de modernste techniek toegepast om suikerbieten te verwerken. Onder de arbeiders waren mensen die ervaring hadden opgedaan in suikerfabrieken in zuidwest Nederland. Velen vestigden zich samen met hun gezin voorgoed in Groningen. Het leven van enkelen wordt hier beschreven. Tegelijkertijd vond ook een grote groep Groningers een bestaan bij de fabriek. Daar kwamen nog de honderden arbeiders bij die alleen tijdens de bietencampagne op het terrein aan het Hoendiep werkten.

De stad Groningen kende meerdere fabrieken, maar de Friesch-Groningsche was vanaf haar oprichting een van de grootste. De zoet geurende wolken die bij het produceren van suiker vrijkwamen, waren in de stad te ruiken. Naast de eigen werknemers verdienden velen aan de suikerproductie door te werken voor bietentransporteurs en toeleveringsbedrijven. Het boek geeft deze zoete Groningse geschiedenis weer.

Uit het verhaal blijkt welke grote veranderingen de Nederlandse suikerindustrie in de twintigste eeuw doormaakte. Toen de Friesch-Groningsche haar eerste campagne kende, waren er nog veel kleinere fabrieken. Toen zij na 94 jaar sloot, bleven in het land nog maar twee grote over. Van het fabrieksgebouw is het grootse deel gesloopt. Tegenwoordig wonen mensen op het terrein en vinden er evenementen plaats.
(flaptekst)