Le Mal de mer (1999) is een mooie vroege roman van Marie Darrieussecq. Bijna alle romans van Darrieussecq verschenen reeds in vertaling (bij Meulenhoff en De Arbeiderspers). Toen ik de schitterende vertaling van Mirjam de Veth gelezen had wilde ik het boek meteen herlezen! Wat mij betreft is dit het poëtische pareltje in het oeuvre van Marie Darrieussecq.

aj_ze_darrieussecq
Darrieussecq is gefascineerd door de tussenwereld, de grens tussen de werkelijkheid en het fantastische. Daar houden zich schimmen op, maar daar kunnen mensen ook ineens zomaar verdwijnen. Dat vaste en vervloeiende gebied bestrijkt zij in haar romans. Over die tussenwereld zegt ze zelf: ‘De woorden bevinden zich in die onbepaalde ruimte tussen wat je voelt en wat je wilt benoemen. De woorden zijn schimmen tussen twee zinnen. Wanneer je schrijft begeef je je in een tussenwereld, waar niets vaststaat en alles mogelijk is, waar niet-vaste stof en gewaarwordingen rondwaren. De wereld van de verbeelding is die tussenwereld.’

Zeewee is het verhaal van een verdwijning. De lezer reist mee met een jonge vrouw die op een dag haar dochtertje na school bij haar moeder ophaalt en dan niet naar huis rijdt, maar naar het zuiden, naar zee. Ze nemen hun intrek in een flat in een badplaats die veel weg heeft van Biarritz buiten het seizoen. Aan de onzekere grens tussen water en land kan het fantastische het leven binnendringen. Het perspectief wisselt voortdurend tussen de personages. Dat alles als het af- en aan rollen van de zee, die zwelt en krimpt, buldert en stil is.

Darrieussecq:
‘Ik probeer nieuwe vormen te vinden, nieuwe zinnen te schrijven, want dat is de enige manier om iets te zeggen over de moderne wereld, die ons anders steeds ontglipt en onbegrijpelijk zou blijven.’

Vertaling: Mirjam de Veth