In veel opleidingen binnen de gezondheidszorg is het vak anatomie en fysiologie een verplicht onderdeel. "Anatomie, histologie en fysiologie van de mens" is primair geschreven voor mensen die tot verpleegkundige worden opgeleid. Daarmee hebben de auteurs andere gebruikers echter niet willen uitsluiten. Nu bijvoorbeeld studenten in de geneeskunde bij de nieuwe twee-fasenstructuur al in een vroeg stadium geconfronteerd worden met de klinische problematiek, is er juist onder hen behoefte aan een goede introductie voor het eerste studiejaar. Ook voor paramedici-in-opleiding biedt dit boek een goed uitgangspunt.

Drie belangrijke elementen van een didactisch verantwoord anatomieboek - tekstboek, anatomische atlas en werkboek - hebben de auteurs tot een aantrekkelijk geheel weten te integreren.

De in dit boek behandelde stof is als volgt opgebouwd. Voorafgaand aan de bouw en functie van de orgaanstelsels, worden de celleer en de weefselleer behandeld. In een daarop volgend hoofdstuk wordt het bewegingsapparaat besproken. Op die manier leert de gebruiker vroegtijdig het skelet, de spieren en de gewrichten binnen het lichaam te plaatsen, waardoor tegelijkertijd een geïntegreerd beeld van de uitwendige vorm van het lichaam ontstaat.

Vervolgens komen dan de verschillende organen aan bod. Aan een aantal van deze hoofdstukken gaat een korte beschouwing over de ontwikkeling van het desbetreffende orgaanstelsel vooraf: de praktijk wijst uit dat inzicht in de volwassen structuren vaak gemakkelijker tot stand komt, indien men enig begrip heeft van de ontwikkeling van de organen vóór de geboorte. De stof wordt afgesloten met een behandeling van de belangrijkste regelsystemen van het menselijk organisme.

Aan dit leerboek is tot slot een appendix toegevoegd, waarin de verouderingsprocessen waaraan ieder individu onderhevig is besproken worden. Juist immers op het terrein van de volksgezondheid wordt men steeds meer geconfronteerd met een verouderende bevolking.

Om tot een goede leesbaarheid en toegankelijkheid van de geboden stof te komen, is tot een weliswaar systematisch geordende, maar doorlopende verhalende tekst gekozen. De anatomische platen bevinden zich naast of direct na het tekstgedeelte waarop ze betrekking hebben. Dat de anatomische platen in zwart-wit zijn uitgevoerd, is niet toevallig. Een zwart-wit uitvoering draagt door een sterkere contrast-werking niet alleen bij tot meer duidelijkheid, maar biedt tevens de mogelijkheid tot het uitvoeren van een aantal kleuropdrachten. Hoewel dat inkleuren primair een didactische opdracht is, biedt het de meer creatieve gebruiker tevens de mogelijkheid van zijn zwart-wit atlas een kleurenatlas te maken.