Er was een tijd dat de postbode met zakken vol brieven door dorp of stad reed. Hij liet ons verlangend uitkijken naar berichten van familie en vrienden. Men leefde in een wereld met een overvloed aan woorden en men kon nog genieten van persoonlijke ontmoetingen. Nu zitten mensen zelfs ‘toetsend’ op restaurant. Staan wij aan het begin van een tijd zonder zinnen, en met afgekapte woorden? Niet dat we nostalgisch verlangen naar de ‘tijd van toen’, maar we hadden écht wel een pen met een stem en het gevoel dat we gehoord werden.

Toen de Post nog brieven bracht is een boek dat aan de lezer laat zien wat de nieuwe media doen met de mens, wat ze hem afnemen: het geluk dat verborgen is in volzinnen, de tijd die je met woorden kunt vasthouden en doorgeven. De brieven en dagboekfragmenten van Ina Stabergh en Luk de Laat zitten vol verrassende, vaak speelse verhalen waarin de liefde voor het woord, de mens en de natuur getuigen van een uitzonderlijk inlevingsvermogen en taalvaardigheid. Dit alles keurig gecomponeerd tegen historische achtergronden waarin goed en kwaad, rijk en arm, macht en onmacht een cruciale rol spelen.

Ina Stabergh (pseudoniem voor Berthy Stas) is auteur van proza en poëzie. In 2006 werd zij aangesteld als eerste stadsdichter van Diest en eerste stadsdichteres van Vlaanderen.

Luk de Laat was gedurende 33 jaar regisseur-omroeper-presentator bij Radio 2 Limburg. Zijn opmerkelijkste programma's waren: Met de deur in huis en Lukraak.