Alice is een jong meisje dat opgesloten zit in een schuur. Ze wordt verwaarloosd door haar ouders. Haar moeder geeft haar weinig eten en ze kent amper hygiëne. Dit komt doordat Alice epileptische aanvallen heeft. Haar ouders vinden haar minderwaardig en behandelen haar als oud vuil. Haar vader mishandelt ook zijn andere kinderen en zijn eigen vrouw, mevrouw Guthrie. Zij voert haar man elke dag dronken zodat hij te lam is om de kinderen wat aan te kunnen doen. Op een dag maakt een buurmeisje genaamd Ellie een wandeling. Plots hoort Ellie een akelig geschreeuw, waardoor ze erachter komt dat dat er een meisje in de schuur zit opgesloten.

Ellie komt thuis en vertelt het nog niet direct aan haar vader of broer Sammy. Ellie houdt het niet lang vol om dit geheim te bewaren, want ze vertelt het snel aan Sammy. Ze besluiten beiden steeds terug te gaan naar de schuur wanneer hun vader dronken is. Hun vader drinkt namelijk ook veel om het verlies van zijn vrouw te vergeten.

Sammy en Ellie helpen Alice en leren haar hoe ze zichzelf moet wassen. Alice kan ook erg slecht praten, dus ze helpen haar ook om meer woorden te leren. Ook dat blijkt wel lastig, want Alice kan niet goed horen. Sammy vond haar vanaf de eerste keer dat hij haar zag al heel mooi, en hij wordt verliefd op haar. De vriendschap tussen Ellie en Alice wordt hechter, en ze vindt Ellie ook heel lief.

Tante Bessie, de tante van Ellie, leert Alice koken en naaien. Ze vindt Alice helemaal geweldig en wil zo veel mogelijk voor haar doen. Alice gaat heel goed vooruit, maar ze heeft nog steeds last van epileptische aanvallen. De dokter geeft haar uiteindelijk pilletjes zodat haar aanvallen sterk afnemen. De moeder van Alice wil dat ze in de schuur blijft, en niet dat ze bij Ellie en Sammy gaat wonen. Ze moeten haar dus iedere dag uit de schuur halen en haar aan het einde van de dag weer in de schuur opsluiten. Het verhaal blijft gedurende het hele boek lekker spannend. Zal Alice ooit een beetje een gewoon leven kunnen gaan leiden?