Flaptekst

‘Als koude en hitte de huid hebben aangedaan, wil de zieke niet gaan liggen, heeft dor haar en een droge neus. Je moet dan niet laten zweten. Als koude en hitte vlees en spieren hebben aangedaan, heeft men huidpijn. Lippen en tong drogen uit en er is niets dat zweten kan bevorderen. Als koude en hitte de botten hebben aangedaan, is de zieke over het hele lichaam onrustig en moet hij onophoudelijk zweten. Tandwortels drogen uit en veroorzaken pijn.’

De genezer in het oude China nam nauwkeurig waar. De Nan Jing zet die waarnemingen ordelijk op een rij en verschaft ons een beeld van de belangrijkste uitgangspunten van de Chinese geneeskunde. Door de eeuwen heen zijn er talloze boeken over Chinese geneeskunde geschreven. Daarbij grijpt men steeds terug op enkele oude klassieke werken, waarvan de Nan Jing het enige in zo’n beknopte vorm is. Het bevat 81onderdelen waarin de voornaamste onderwerpen uit de Chinese geneeskunde in vraag en antwoord aan bot komen. Men veronderstelt dat studenten in de Late Han-periode (25-220 A.D.) het boekje van buiten moesten leren. Nog steeds bevat de Nan Jing informatie die voor elke beoefenaar van welke tak van Chinese geneeskunde dan ook een noodzakelijke bron vormt.


Guus Martens is acupuncturist. Hij schreef vanuit die optiek onder meer boeken zoals Wondermeridianen. Daarnaast bracht hij een vertaling van de Su Wen en Ling Shu uit. Deze uitgave van de Nan Jing is de eerste vertaling in het Nederlands.