Als kort na de bevalling de langverwachte baby van een echtpaar uit het ziekenhuis verdwijnt, komt het hele opsporingsteam van hoofdinspecteur Smith en rechercheur Meijers in actie

Roel Bossink - pseudoniem van een Officier van Justitie in het zuiden des lands - is er ook in Dromen van Kinderen weer in geslaagd een spannend en beklemmend verhaal te vertellen. De ervaringen die hij heeft opgedaan in zijn dagelijkse werk zijn ongetwijfeld van invloed op zijn mensbeeld, en hij spreekt met grote kennis van zaken als het gaat om het beschrijven van de uitwassen van onze samenleving. Slechts een enkele keer gebruikt hij zijn pen om naar zijn inzicht verkeerd beleid aan de kaak te stellen, bijvoorbeeld wanneer hij Arend Smith laat zeteen dat Justitie niet in staat is het drugsprobleem op te lossen, en dat Volksgezondheid de handen eens uit de mouwen zou moeten steken.
De spanningsopbouw is knap gerelateerd aan een eindig tijdsverloop, met als inzet de steeds geringere overlevingskansen van het pasgeboren kind. De keuze voor een compositie waarin ogenschijnlijk onderling niet-verwante verhaalcomponenten een geheel moeten vormen vraagt offers bij de afwerking, maar het is waar dat ook het dagelijks leven - de authenticiteit die in fictie zo heftig wordt nagestreefd - zich vaak als een tamelijk willekeurige samenloop van omstandigheden aan ons voordoet. Bossink manifesteert zich ook in Dromen van Kinderen als een verteller die trefzeker is in het oproepen van sfeerbeelden van zeer uiteenlopende aard