Augustinus schreef zijn Belijdenissen in 397 of 398. Hij was niet de schepper van het genre autobiografie maar wel een .trendsetter, in die zin dat hij veel meer navolgers dan voorbeelden heeft gehad. In de Griekse literatuur bestond het genre nauwelijks, omdat het tegen de normen was om je levensverhaal te vertellen. De Romeinen waren realistischer en meer concreet ingesteld, en bij hen kende de ‘persoonlijke’ literatuur een zekere bloei (onder anderen : Marcus Aurelius). De christelijke invloed kan worden gezien als een belangrijke westerse factor voor de. ontwikkeling van het ; autobiografische genre, vanwege de sterke aandacht voor het individualisme in de. traditie Van het christendom. Het gaat ..daarbij minder om gememoreerde uiterlijke levensfeiten (memoires) dan om zielsontwikkeling, zielestrijd, terugval in de zonde enzovoort.
Een genre verandert altijd met de geschiedenis mee, doordat tijdgebonden afspraken tussen auteur en publiek veranderen en daarmee ook dé functie die de . autobiograaf voor zijn publiek heeft. In.de in Ik is anders verzamelde essays wordt die evolutie duidelijk: Horatius, Petrarca, Montaigne, 'maar ook Jacob Cats, Jeroen Brouwers en Mark Twain passeren de : revue. Daarnaast zijn ook opstellen over autobiografische elementen in de Afrikaans-Amerikaanse, Arabische, Indiase, Chinese, Japanse en Indonesische literatuur opgenomen