"Prof. dr. Willem Grossouw werd in 1906 in Amsterdam geboren. Tijdens zijn eerste levensjaar verhuisden zijn ouders naar 's-Hertogenbosch. Hij groeide op in een ouderwets katholiek gezin. Nog geen twaalf jaar oud ging hij naar het seminarie. In 1930 werd hij priester gewijd en door zijn bisschop naar Rome gezonden om aan het pauselijk Bijbelinstituut te studeren. Na zijn promotie aan het Bijbelinstituut doceerde hij Bijbelexegese aan het grootseminarie Haaren. In 1947 werd hij benoemd tot hoogleraar Nieuw testament aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen. In die tijd verschenen onder meer 'innerlijk leven' en 'Bijbelse vroomheid', die bestsellers werden, niet in het minst door de wijze waarop Grossouw de Nederlandse taal dienstbaar maakte aan zijn intenties. In 1969 trad hij in het huwelijk, zes jaar later overleed zijn vrouw. In 1977 nam hij afscheid van de Nijmeegse universiteit. In de jaren daarna werkte hij aan deze herinneringen, die in de vorm van een autobiografie een beeld schetsen van de ontwikkelingen binnen het katholicisme sinds het einde van de eerste wereldoorlog. In dit beeld figureren persoonlijkheden als kardinaal Alfrink, Poels, Schillebeeckx, Tromp, Terruwe, Duynstee en vele anderen. Grossouw staat bekend als een man met veel smaak voor literatuur en muziek. Daarom laat het boek zich prettig lezen. Maar het wil bovenal een scherp belicht en kritisch getekend beeld geven van de ontwikkeling van het Nederlands en Romeins katholicisme."