Jan G. Elburg (1919-1992) is bekend als dichter en auteur van enkele fantastische korte verhalen. Naast zijn redelijk omvangrijke literaire oeuvre heeft hij ook altijd tekeningen, schilderijen, druksels, collages en objecten gemaakt.
ELB, zoals Elburg zich als beeldend kunstenaar noemt, beproeft de eigenschappen van een materiaal dat hij ter hand neemt. Door een groep collages te maken, en in reeksen te werken met gouache, stearine of drukinkt, wordt een techniek uitgeprobeerd. ELB wil in zijn kunst ondervinden hoe het materiaal zo vrij en gevarieerd mogelijk kan worden gebruikt.
De verspraktijk van de dichter Elburg laat eveneens zien hoe hij proefondervindelijk een vrije speelruimte in de taal weet te scheppen waarin zijn poëzie kan leven. En die speelruimte blijkt meer mogelijkheden te bieden dan het gebruik van woorden voor communicatieve taal alleen, aangezien 'begrijpelijkheid niet alles is, verstaanbaarheid wel'.
Niet verwonderlijk dat Jan Elburg zich in 1948 aansloot bij de schilders van de Experimentele groep in Holland, die later opging in de Amsterdamse afdeling van Cobra.
De kunst van ELB, veelal op paier van bescheiden formaat, is meestal intiem van karakter. Daarnaast kan zij provocerend en critisch betrokken zijn bij het maatschappelijk leven. Maar altijd getuigt het werk van een doordachte behandeling van de materie, ook van afgedankt emballagemateriaal of plastic-afval. De kunst van ELB loopt in de pas met de poëzie van Jan G. Elburg.