Moeten frisdrankautomaten in scholen worden verboden? Moet de fietshelm voor kinderen worden verplicht? Mag een werkgever zijn werknemers verbieden om een risicovolle sport te beoefenen? Dit proefschrift presenteert een beoordelingsmodel dat behulpzaam is bij het beantwoorden van dergelijke vragen. Het model richt zich op de gerechtvaardigdheid van interventies die tot doel hebben leefstijlen te beïnvloeden op basis van pressie of dwang. Het model is ontwikkeld op basis van bestaande modellen in de gezondheidszorg en van praktijkcases. Met behulp van het model kunnen de logica van het ontwerp, de aanvaardbaarheid van de (neven)effecten en de kwaliteit van de implementatie van alle mogelijke preventiemaatregelen worden beoordeeld. Partijen die een bepaalde preventiemaatregel willen toepassen of bestrijden, kunnen het model gebruiken om hun visie met argumenten te onderbouwen. Belangrijke aandachtpunten daarbij zijn de logica en volledigheid van de argumentatie en het gebruik van beschikbare wetenschappelijke informatie. Michiel Wesseling (1965) werkt ruim twintig jaar in de gezondheidszorg en is momenteel werkzaam als projectleider en coördinator bij de artsenfederatie KNMG. Hij heeft altijd een bijzondere belangstelling gehad voor de wijze waarop overheden, bedrijven, instanties en zorgverleners interveniëren in het leven van mensen. VU University Press