JANE Kramer schreef in het afgelopen decennium onder de titel 'Letter from Europe' een reeks briljante artikelen in The New Yorker, het toonaangevende culturele weekblad in de Verenigde Staten. Deze artikelen laten zich lezen als essays over de verschijnselen van een tijdperk: een combinatie van sociale geschiedenis, kritische beschouwing en een goed verhaal.
In dit boek, dat in de Verenigde Staten enthousiast is ontvangen, zijn deze artikelen gebundeld. Jane Kramer is aanwezig als een gesprekspartner met veel gevoel voor humor, nooit opdringerig en steeds op zoek naar verklaringen. Haar onderwerpen vormen een intrigerende materie, variërend van Pierre Mendes-France tot Klaus Barbie, van oud-verzetsstrijders tot jonge terroristen en van Yorkshire mijnwerkers tot vergeten Franse schrijvers. Bovendien geeft zij de wellicht tot dusver diepgaandste beschouwing over de persoon Kurt Waldheim.
Nu het begrip 'Europees' zich niet langer beperkt tot de inwoners van West-Europa zijn Jane Kramers 'Letters from Europe' belangrijker dan ooit. De jaren tachtig waarover zij schreef, zijn immers het laatste decennium waarin de West-Europeanen onbewust zichzelf waren, met een eigen 'culturele identiteit'. Hoe dit zich zal gaan ontwikkelen wanneer de Europese interne grenzen en de oostelijke grens wegvallen is de grote vraag. Het is daarom een buitengewoon gelukkig toeval dat Jane Kramer als een van America's beste schrijvers in ons midden verbleef in de jaren tachtig.