In 1963 laat Jeanne Devos, begeesterd door de mystiek van India, het klooster van de Zusters van de Jacht in Heverlee bij Leuven achter zich om duizenden kilometers verderop haar levenslot te verweven met dat van dove kinderen. Wanneer in de buurt van het Indiase klooster een 13-jarig dienstmeisje verkracht wordt door haar werkgever, ontdekt Jeanne echter een heel ander India. De verborgen leefwereld van huispersoneel blijkt voor miljoenen vrouwen een complexe kluwen van onderdrukking en diepgewortelde religieuze en culturele tradities. Jeanne Devos, 'sister Justice', gaat de strijd aan, gesteund door de Kerk, maar tegengewerkt door werkgevers, politie en maffia. Gaandeweg ruilt ze kap en habijt voor een sari en slaagt ze erin een pluralistische stroom van verzet op gang te brengen. Jeanne weet door te dringen tot de International Labour Organisation (ILO) in Genève die als kroon op haar onwrikbare inzet in 2011 Conventie 189 goedkeurt: huisarbeid wordt voortaan wereldwijd erkend als arbeid. Wat in 1985 begon als een geïmproviseerde vergadering is vandaag een vakbond met miljoenen leden, tot ver buiten de grenzen van India. Jeanne Devos wordt voor haar werk meermaals bekroond. In 2000 krijgt ze een eredoctoraat van de KU Leuven en in 2002 mag ze de International Gandhi Award in ontvangst nemen. In 2005 wordt ze uiteindelijk genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Een intiem levensverhaal van een Vlaamse missionaris, wereldburger avant la lettre, én een beweging met een onuitwisbare boodschap van hoop en solidariteit.