In dit boek zijn álle verhalen over het onafscheidelijke duo verzameld, die in de afgelopen paar jaar de kleuters en hun voorlezers zoveel plezier hebben bezorgd. Het zijn de verhalen uit: Hannes en Kaatje, wat is dat voor praatje; Hannes en Kaatje, 2 in een straatje, Hannes en Kaatje, een koekje met een gaatje en Hannes en Kaatje en het rommellaatje.

Margot Klompmaker, Leidsch Dagblad: 'Korte afgeronde stukjes over twee kleuters. Heel wat keren ontaardt het samenspelen in een kibbelpartij, want Kaatje is een driftkikker en Hannes 'een hartstikke oen', zoals Kaatje hem noemt. Nuchter constateren ze tussen neus en lippen door dat kinderen door volwassenen worden achtergesteld.

Met dit boek bevestigt Miep Diekmann weer eens een vakvrouw te zijn. De manier waarop ze de twee kleuters met elkaar laat optrekken toont dat zij zich in kinderen verdiept en goed weet wat er in hun hoofden omgaat. Bovendien kan zij dat op kundige wijze vormgeven. Haar verhalen zijn precies goed van lengte, zodat de spanning van begin tot eind behouden blijft. Schitterend werk dat voorlezen voor beide partijen tot een genoegen maakt.'

Joke Linders in het Haarlems Dagblad: 'Miep Diekmann schreef de verhalen over de boezemvrienden Hannes en Kaatje voor het NCRV-radioprogramma Kletsmajoor. Modern van toon en taal, zeer herkenbare kleuterervaringen, geenszins braaf, maar blikverruimend en met een goede spanningsboog.'

Bregje Boonstra, NRC Handelsblad: 'De schrijfster schetst het bestaan consequent op kleuterhoogte, al vind ik Hannes en Kaatje soms wat erg wijs en ad rem uitgevallen.

Knap is de manier waarop Diekmann voor haar jonge publiek toch met taal weet te spelen. Een boze moeder heeft 'een gezicht van ijsblokjes', vlug praten klinkt 'of er een bak erwtjes leegloopt' en op de televisie danst 'een slome beer, met langzame waai-poten'. The Tjong Khing voorzag alles van vrolijke eigenwijze plaatjes.'