Pauline Spierings was van 1964 tet 1989 postoriehuishoudster in Noord: Brabant, Met hear autobiografie gunt zij de lezer een blik achter de schermen van de pastorie ín een tijd van grote veranderingen binnen de Nederlandse rooms-katholieke Kerk, Door de lens van de huishoudster zien we de gevolgen van deze ontwikkelingen voor het degelijks leven op de pastorie en in de parochie. De ‘pastoorsmeid’ ontwikkelde zich tot ‘priesterassistente' en weerspiegelde zo de toenemende rol die leken binnen de kerk innamen, Net zo belangrijk als het zicht op de praktische gevolgen voor het loksle kerkelijke leven, is de erkenning van de belangrijke schakel die de pastoorsmeid/priesterassistente vormde in de parochie. Die erkenning kwarn echter niet vanzelf. Spierings narn het initiatief om de positie van haar collega's te versterken door zich landelijk te organiseren, Dankzij een Europees netwerk van pastoriehuishoudsters maakte ze kennis met nieuwe togelijkheden. Ze werd tot presidente gekozen en verwierf waardering voor de belangrijke rol van de priesterassistente, die vaak over het hoofd werd gezien. Zo ontrukt Pauline Spierings dit verdwenen beroep aan de vergetelheid door een realistisch beeld te schetsen van haar werkzaamheden. Haar levensverhaal is een prachtige nieuwe toevoeging aan de MemoReeks, die het KDC in samenwerking met uitgeverij Valkhof Pers uitbrengt en waarin het ‘geleefde’ katholiek verleden in beeld wordt gebracht.