Mythen zijn niet alleen spannende verhalen, maar hebben ook een symbolische betekenis. Over de hele wereld en door de eeuwen heen zijn deze symbolische verhalen, met goddelijke en duivelse wezens als hoofdpersonen, te vinden.

In Mythen en hun esoterische betekenis vergelijkt de auteur mythen die zijn ontleend aan de Assyriërs, de Babyloniërs, de Boeddhisten, de Hindoes, de Japanners, de Egyptenaren, de Grieken, de Noorse volken en de Zuid-Amerikaanse volken. De auteur bestudeert de symbolische betekenis van deze verhalen en of dit (nog steeds) overeenkomt met hoe deze verhalen zijn vastgelegd, zowel in beeld als geschrift. Hiermee probeert hij zo dicht mogelijk bij zijn 'onderzoeksobject' te blijven: de levende betekenis van de mythen.
Om deze vergelijking te kunnen maken, gaat de auteur uit van drie categorieën verhalen. In de eerste categorie worden mythen besproken die betrekking hebben op het universum en de wereldschepping. In de tweede categorie staat de aarde centraal: hierbij gaat het niet zozeer om de natuur of de vruchtbaarheid, maar vooral om de innerlijke en psychische kant van de symboliek. De auteur gebruikt hierbij Dionysos (de god van de vruchtbare natuur) als voorbeeld; hij analyseert zijn stoffelijke, emotionele en mystieke betekenis en toont aan dat in ieder mens een Dionysos schuilt. In de derde categorie staat de mens centraal, waarbij gekeken wordt naar haar oorsprong en haar dualiteit. Aan de hand van mythologische gegevens wordt de mens niet alleen als geestelijk, maar ook als stoffelijk wezen besproken.
Door de grote verscheidenheid aan symbolische verhalen die de auteur heeft gebruikt, is zijn symboolvergelijking overtuigend. Door zijn gedetailleerde analyse illustreert hij hoe de mythe door migratie in de loop der geschiedenis weliswaar van karakter is veranderd, maar dat er een grote algemeenheid bestaat in het menselijk voelen en denken.

De talloze afbeeldingen maken deze conclusie voor iedereen zichtbaar.