Dit boek, dat diverse vormen van sociale vervreemding niet toeschrijft aan individuen, behorende tot kapitaalgedreven samenlevingen, maar aan abstracties als het kapitalisme en de staat zelf, kan op veel aandacht rekenen.


De Komende Opstand bracht in Frankrijk veel discussie teweeg. Gegrepen door de sociale disfunctionaliteiten die voortvloeien uit het mondiale kapitalistische systeem, stelt Het Onzichtbaar Comité dat het verzet dat daar vandaag de dag mee gepaard gaat slechts een van de symptomen van een pervers systeem is — een epifenomeen dat meer en meer de vorm aanneemt van een opstand, een revolte, nu de staat dat radicale verzet alsmaar meer verkettert als ware het een vorm van terrorisme. Het Onzichtbaar Comité traceert de terugkerende uitbarstingen van volkswoede in Griekenland naar die in de Franse voorsteden. De opstand-op-komst lijkt in weinig gelijk aan die van 1789 en 1917, of aan de revolte van ’68.


‘Onze geschiedenis is er één van kolonisering, van migraties, van oorlogen, van verbanningen, van de vernietiging van alle wortels. Het is de geschiedenis van alles wat ons tot vreemden maakte in deze wereld, gasten in onze eigen families. We zijn losgerukt van onze eigen taal door onderwijs, van onze liederen door talentenjachten op TV, van onze eigen lichamen door massale pornografie, van onze steden door de politie, van onze vrienden door loonarbeid.’


Het Onzichtbaar Comité (Comité Invisible) is in naam ‘onzichtbaar’. De anonieme auteur(s) publiceerden eerder diverse werken in het Frans, waarin links-politieke thema’s dan wel anarchisme steeds een leitmotiv vormde.


Vertaald door Dick Gevers, Bart Schellekens, redactie en inleiding Jeroen ten Dam.


Nawoord, Joost de Bloois.