Tot 1919 was het oversteken van de Atlantische Oceaan alleen per schip mogelijk. In de daaropvolgende tien jaar volgden avontuurlijke individuele operaties met vliegtuigen om de waterige woestenij die de Oude en Nieuwe Wereld scheidde te overwinnen. Onsterfelijke roem en grote geldbeloningen trokken ervaren piloten en amateurs aan om de overvlucht te proberen.

Het grote offer van degenen die in de jaren twintig boven de Noord-Atlantische Oceaan verdwenen, wordt vandaag de dag vergeten. Wat overblijft is de roem van Charles Lindbergh, die er als eerste in slaagde om van New York naar Parijs te vliegen - en, in de tegenovergestelde richting, de prestatie van de bemanning van de Junkers W33 "BREMEN" met Hermann Köhl, Günther Freiherr von Hünefeld en James Fitzmaurice, die in Baldonnel, Ierland waren, begonnen op 12 april 1928 aan hun Atlantische oversteek. Maar maanden daarvoor waren er Duitse pogingen geweest om met watervliegtuigen de Atlantische Oceaan over te steken. En het ‘Atlantic Flight Book’ begint met deze vergeten daden.

Met meer dan 700 deelvluchten en overvluchten was Deutsche Lufthansa een van de pioniers van de systematische ontwikkeling van nieuwe luchtverkeersroutes. Ze zijn hier gedocumenteerd met de belangrijkste vluchtgegevens en de wisselende bemanningsleden. De technische ontwikkeling van het vliegtuig en de procedures, de vliegprestaties van de bemanningen en het hele evenement in zijn context worden voor het eerst in dit type gepubliceerd. Dit omvat katapultlanceringen en katapultvluchten van de snelstoomboten BREMEN en EUROPA, evenals het gebruik van speciale katapultschepen zoals WESTFALEN of SCHWABENLAND en het gebruik van vliegboten en watervliegtuigen van de fabrikanten Heinkel, Junkers, Dornier en Blohm & Voss.