1e druk (1e tot 5e duizendtal) Nov. 1944
2e druk (5e tot 8e duizendtal) Dec. 1944
3e druk (8e tot 12e duizendtal) Dec. 1944
4e druk (12e tot 17e duizendtal) Dec.1944
5e druk (17e tot 22e duizendtal) jan. 1945

Iets uit de inhoud van dit bijzondere boekje.
'Toen de onvergetelijke Professor Dr. Titus Brandsma in opdracht van de Duitsche autoriteiten zijn standpunt tegenover de N.S.B. schriftelijk uiteenzette, huisde hij als politiek-gevangene in cel 577 van het "Oranje-Hotel" te Scheveningen.
Het was den 22sten Januari 1942, den derden dag nadat de Gestapo hem in zijn geliefden Carmel van Nijmegen was komen arresteren.
Uit de woorden van den heer Steffen, die hem den 19den gevankelijk naar het huis van bewaring te Arnhem had weggevoerd, had hij reeds in voldoende mate kunnen opmaken, dat het vooral zijn gehoorzaamheid aan den Aartsbisschop Mgr. De Jong was, welke de Duitsche instanties er toe bewoog hem in "Schutzhaft" te nemen.
Professor Brandsma vatte het geval nogal blijmoedig op. Waarover zal een gevangene zich ook het hoofd breken, wanneer hij tegenover God en evennaaste zijn plicht heeft gedaan en niet een willekeurig persoonlijk initiatief van hem was, dat hem van zijn vrijheid beroofde, maar zijn bereidwilligheid om aan een verzoek van zijn kerkelijke Overheid te voldoen?
Als geestelijk adviseur van den R.K. Journalistenkring in Nederland - benijdenswaardige vereeniging, die zulk een adviseur rijk is! - had hij van den Aartsbisschop de opdracht ontvangen om eenerzijds de directies en redacties der katholieke dagbladen te bezoeken en ze te wijzen op de houding tegenover de Nationaal-Socia-
listische-Beweging, zooals het Episcopaat die van haar wenschte, en anderzijds op audiëntie te gaan bij den heer Rijkscommissaris, voor wien een nadere verklaring van het standpunt der katholieke Pers blijkbaar wel noodig mocht heeten,
De Duitsche bestuurderen in ons land bleken een dergelijke activiteit echter allerminst Popprijs te stellen.
In nationaal-socialistische kringen beschouwde men Professor Brandsma, zooals men later openlijk te verstaan gaf, als een "gefaerlicher Mensch".
Wellicht was hij dat ook. (...). B.M.'.