Tussen de Oranjes en de Nederlandse joden bestaan al meer dan vierhonderd jaar nauwe banden. Sinds hun komst naar de Republiek vanuit absolutistische staten voelden joden zich
veilig en beschermd door de verschillende overheden. Met name met de Oranjes ontwikkelden zij een speciale band. Zo maakte de joodse elite ten tijde van de Republiek deel uit van de entourage van de stadhouder en kozen joden partij voor de Oranjevorsten in hun strijd tegen de patriotten. Ook na de instelling van het Koninkrijk bleef de verbondenheid met de Oranjes groot en vervulde de eeuwenoude relatie de joodse gemeenschap met trots. Deze vormde de basis voor een sterk orangisme. In de loop van de geschiedenis waren er echter ook critici die zich afvroegen wat de Oranjes nu eigenlijk voor de joodse gemeenschap hebben betekend.

In Joden en het Huis van Oranje passeren de stadhouders en hun Portugees- en Hoogduitsjoodse financiers de revue, maar zien we ook joodse Oranje knokploegen, orangistische
rabbijnen en socialistische republikeinen. De gevoelige relatie tussen de joodse gemeenschap en het koningshuis na de Tweede Wereldoorlog en de betrokkenheid van de Oranjes bij de staat Israël worden eveneens besproken.

Het boek geeft een onthullend beeld van de band tussen de Oranjes en de joden gedurende ruim vier eeuwen. Het is niet alleen kleurrijk in zijn historische verhalen, maar ook kleurrijk
vanwege de ruim 300 illustraties van materiële cultuur die erin zijn opgenomen.
Het is het eerste overzichtswerk van een periode waarin sterke Oranjeliefde en loyaliteit van de joodse gemeenschap overheerst, maar waarin ook sprake is van kritiek op het koningshuis.

Deze rijk geïllustreerde publicatie verschijnt ter gelegenheid van de gelijknamige tentoonstelling in het Joods Historisch Museum Amsterdam.