De mensen in deze bundel hebben de jeugd definitief achter zich gelaten. Het behoeven niet noodzakelijk grijsaards of seniele wrakken te zijn. Ze behoren echter allen tot de min of meer kleurloze klasse van evennaasten die om een vers van Carmiggelt 'uit de verte' aan te halen gebakken zijn, gaar of muf, en voor wie alles niet meer zo hoeft, niet meer zo rap, niet meer zo ad rem, omdat het hun tijd verder wel duren zal. Deze schijnbaar grauwe stof is niet het materiaal waaruit de helden van boeken of films geboetseerd plegen te worden! Maar de 'rijpe drama's' die deze mensen in zich ronddragen fascineren
Carmiggelt altijd weer.
Hij schrijft over de witte mieren in de hoop, over de mevrouwen Van Dijk en de dokters Goudvis, over deze rijpe drama's van de opa's, deze morsige Kingen Lear - en heel Nederland wil het lezen!

Inhoud

Oude mensen 5 -- Na al die jaren 7 -- Notities van een middelbare man 10 -- Truitje 17 -- Schatjes 20 -- De vijand 24 -- De sterren 28 -- Gabber 32 -- Letterkundig leven 35 -- Jan 47 -- Dagboek van een opa 50 -- Het zaaltje 56 -- lets zeggen 60 -- De biets 63 -- De schroef 66 -- Een fijne jeugd 70 -- Een zeer strenge winter 73 -- Schrijven heeft gevolgen 79 -- Een probleem 87 -- Liefde 90 -- Een tijdgenoot 93 -- Zwerven door Amsterdam . 97 -- Bedaagde lentevreugd I03 -- De groene -- droom . 109 -- Rust 113 -- Nachtleven . 117 -- De brief I20 -- Ja pa! 124 -- Vergeten 127 -- Dame 130
Toen ik nog kunstrechter was . 133 -- Juffrouw Frederiks 139 -- Kinderzegen 142 -- Een zieke 145 -- Het leven genieten 148 -- De freule 154 -- Succes 157 -- Een blijde dag 160 -- Zomerse vakantiepret 164 -- Een ervaren man 171 -- Na al die jaren 174 ----Verantwoording 181