Op een koude decemberdag in 1938 wordt de vijfjarige Samuel Adler door zijn moeder op een kindertransport naar Engeland gezet. In de Kristallnacht een maand eerder hadden de nazi's het appartement in Wenen waar het joodse gezinnetje Adler zo gelukkig was, kort en klein geslagen. Samuels vader is verdwenen, zijn moeder komt Oostenrijk niet meer uit. Hij zal zijn ouders nooit meer zien. In Engeland wordt hij opgevangen door een kinderloos echtpaar, dat hem liefdevol begeleidt naar volwassenheid. En wanneer hij vijfendertig is, emigreert Samuel naar San Francisco, om er violist bij een symfonieorkest te worden.

Vele jaren later, in 2019, vluchten de zevenjarige Anita Díaz en haar moeder voor het geweld in El Salvador naar de Verenigde Staten. Maar aan de grens worden ze van elkaar gescheiden. Haar moeder wordt teruggestuurd en het meisje blijft alleen achter in een smerig opvangkamp. Daar ontfermt Selena Durán, een jonge maatschappelijk werkster, zich over Anita en weet een veilig thuis voor haar te vinden, bij Samuel Adler. Voor Samuel is het alsof de geschiedenis zich herhaalt. Met alles wat in zijn vermogen ligt, ondersteunt hij de pogingen van Selena om Anita's moeder op te sporen.

De wind kent mijn naam is een tijdloos verhaal van ontworteling en verlossing, van ouders die offers brengen voor hun kinderen, en van kinderen die kunnen blijven dromen, hoe onbarmhartig de omstandigheden ook zijn.