Methodieken in de hulpverlening worden meestal gezien als min of meer strak geprotocolleerde stappen die de hulpverlener zijn hulpvrager aanbiedt. Zoals bij sommige cognitief georienteerde benaderingen gebeurt, waarbij de hulpverlener in een vooraf vastgelegd strak schema een aantal technieken op een vaste manier aanbiedt. Niet dat hierdoor de cognitieve therapieen minder waardevol zouden zijn, maar zo'n strak vastgelegde methodiek is niet effectief om de contextuele benadering een kans te geven. De hulpvrager wordt te veel een object en jijzelf, de hulpverlener, eigenlijk ook.
Gebruiken we daarom dan in de contextuele benadering geen methodiek? Bestaan er eigenlijk wel contextuele methodieken? Jazeker, in feite gaat het dan om planmatig handelen zonder het plan onwrikbaar en statisch te laten zijn. Het planmatig handelen is een middel en geen doel. Het is dynamisch in dienst van de hulpvrager en niet in dienst van de hulpgever.
In dit boek worden contextuele methodieken uitgewerkt op een praktijktheoretische wijze. Het biedt een helder en toepasbaar overzicht van de meest gangbare contextuele methodieken, bedoeld om ze beter te herkennen en toe te kunnen passen op het moment dat die ander dat nodig heeft. Ze dienen als basisvoertuig en basisinstrumenten van een contextuele ontmoeting die kan leiden tot heling van de ander, en natuurlijk ook van jezelf!
Dit boek is geschreven voor iedere contextueel geschoolde professional. Het is een uniek boek voor contextuele leerlingbegeleiders, pastoraal werkers, contextueel hulpverleners en therapeuten en contextueel supervisors. Voor iedereen dus die vanuit een contextueel perspectief als hulpbron functioneert.