Vanaf de Gouden Eeuw mag het veestuk zich tot een van de belangrijkste genres in de Nederlandse schilderkunst rekenen. Het merendeel van de ruim honderd inheemse rassen aan paarden, runderen, schapen, geiten, varkens, hoenders, eenden, ganzen en duiven dat in het verleden is afgebeeld, bestaat nog steeds. Een groot aantal rassen is echter verdwenen. In 1976 werd daarom de Stichting Zeldzame Huisdierrassen (SZH) opgericht met als doel het fokken van oude rassen te bevorderen en bijzondere diersoorten voor uitsterven te behoeden.
In samenwerking met het Paleis Het Loo Nationaal Museum heeft de SZH in 2002 een expositie van vier eeuwen geschiedenis van zeldzame veerassen georganiseerd. Juist in Nederland is de ontwikkeling van deze rassen goed te volgen omdat in ons land het vee in zijn vele vormen een geliefd onderwerp van de schilderkunst was en is. In Nederland was het veestuk al in de zeventiende eeuw een bijzonder gewaardeerd genre, met De stier van Potter als bekendste vertegenwoordiger.
In Vorstelijk Vee wordt aan de hand van ruim honderd schilderijen - van onder meer Jan Steen, Paulus Potter, Melchior d'Hondecoeter, Wouterus Verschuur, Anton Mauve, Vincent van Gogh en Otto Eerelman - ons nationale erfgoed in beeld gebracht. In een aantal boeiende essays wordt daarnaast de geschiedenis per diersoort en hun plaats in de Hollandse schilderkunst besproken.