Voor dit reisboek reisde Hanny Alders naar Aquitanië, in het zuidwesten van Frankrijk, op zoek naar stof voor haar roman Marcabru - troubadour, huursoldaat en vrouwenhater.
Een zoektocht naar de sporen van de eerste troubadours, die de betekenis van de liefde voorgoed zouden veranderen. Hiermee probeert ze de herkomst van de westerse opvatting van de liefde te achterhalen.

Ze publiceerde onder meer ook:
Waarom vraag je me te zingen....?, novelle over de 9de-eeuwse monnik Godeschalk van Orbais
Jan van Scorel, een leven in schetsen, vie romancée van de 16de-eeuwse schilder, architect en waterbouwkundige
De volmaakte ketter, roman over de Katharen

Hanny Alders (1946 - 2010) was een schrijfster van historische romans. In 1987 publiceerde ze haar debuutroman Non Nobis, over de ondergang van de Tempeliers, die bekroond werd met het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Sindsdien bracht ze nog diverse historische romans uit die alle geloofsvervolging en conflicten tussen andersdenkenden als thema hebben.

Een troubadour is van oorsprong een middeleeuwse kunstenaar, vooral begaafd als muzikant-dichter. Een trouvère is een vergelijkbare artiest. Ze waren actief in het Franse taalgebied.
Het woord troubadour is afgeleid van het Occitaanse woord "trobar", dat 'vinden' of 'bedenken' betekent (vr: trobairitz). Het woord "trouvère" is afgeleid van het Oudfranse 'trouver', dat eveneens 'vinden' of 'bedenken' betekent.
In Germaanstalige streken spreekt men over 'minnezangers' (ze zongen over de 'hoofse minne'). Troubadours vertonen ook verwantschap met andere middeleeuwse kunstenaars zoals de jongleur en de minstreel.
De eerste met naam bekende troubadour was Willem van Poitiers, die in de 11e eeuw leefde en hertog van Aquitanië was. Hij schreef in het Occitaans, de oudste levende literaire taal van West-Europa. De meeste troubadours bezongen de hoofse liefde. Bekend gebleven troubadours zijn onder andere Bernard de Ventadour en Jaufré Rudel. Ook leden van de hoge adel schreven liederen in de stijl van de troubadours, bijvoorbeeld hertog Jan I van Brabant. Met de vernietiging van de Occitaanse cultuur na de gewelddadige inlijving door Frankrijk van de Languedoc in het begin van de veertiende eeuw verdwenen ook de troubadours.