'Een meter onder de grond ligt het lijk onder het zand bedolven. Het ligt daar ongestoord, terwijl de wortel van een uit het niets opkomende grasspriet zich soepel om de tenen van de blote voet windt.'Maar het lichaam waarvan hier, aan het begin van de roman, sprake is, is niet dat van de vermoorde filmproducent Corrado Vancori, de enige erfgenaam van de rijkste familie op Stromboli. Zijn vader, don Bartolo, blijkt jaren geleden het grootste palazzo op Stromboli te hebben gekocht van de familie Blasco-Fuentes. Deze familie vond Corrado destijds niet goed genoeg voor hun dochter, Consuelo, die ten tijde van de moord toevalligerwijs ook op het eiland logeert om er zoals elk jaar haar vakantie door te brengen. Door de moord op Corrado wordt de oude vete weer opgerakeld.Zo zijn er talloze andere lijnen die in 'Het brandende eiland' worden uitgezet en misschien te maken hebben met de dood van Vancori, maar de lezer wordt tot de laatste bladzijden, tot de gruwelijke ontknoping, op het verkeerde been gezet. Er logeert bijvoorbeeld ook een jonge regisseur, wiens enthousiaste plannen dankzij Vancori in rook opgaan. Op het eiland telt alleen wat op het eiland gebeurt. Het zal duidelijk zijn dat de moordenaar moet worden gezocht op Stromboli, waar de vulkaan Iddu kennelijk niet alleen de omgeving maar ook de gemoederen verhit. Behalve een spannende thriller is Het brandende eiland wederom een subtiele schildering van de mores van de beau monde, geschreven in een sprankelende taal.