1e deel 1820 xxxvi, 454 [1] blz.
2e deel 1822 xvi,479[1] blz.
3e deel 1825 xii,504[2] blz.
4e deel 1830 xxiv,482[2] blz.

Uit DBNL (Vaderlandsche letteroefeningen) :"...
De raadgeving in de voorrede des Vertalers (c. Sepp, Jansz.) om met het eerste boek de lezing te beginnen, dan de inleiding te laten volgen, en daarop het geheele tweede deel te herlezen, is vooral te behartigen, om des te meer aan het werk te hebben, en Stilling's geest en hart te bewonderen. De uitweiding over Stilling's afbeelding mogt ons niet behagen, om des zachtmoedigen mans wille. Mogten allen, die zich met die afbeelding geluk wenschen, bij dezelve de opmerkingen van een' onzer Collega's kunnen lezen! (Recens. o.d. Recens. XVI, 3. 132.) Deze zijn van meer gewigt en uit beteren geest.

Gelijk het eerste deel den graauwen Man is opgedragen, zoo, dat is regt geestig, vonden wij de opdragt van dit tweede aan de vergadering dier waardige mannen, die bij de lezers wel onbekend zullen blijven. In dezelve konde ons de beoordeeling van boekbeoordeelaren verwonderen noch ergeren, daar toch die uitval eens Hoogduitschen Recensents op een gezegde des vromen mans door het schandelijke heen is.

Opregtelijk kunnen wij verzekeren, dat wij ons aan Stilling's Heimwee niet genoeg hebben kunnen verzadigen, en onze graagte niet weinig door de lezing van dit deel is toegenomen. Het is zoo, dat onze individuele stemming op ons oordeel en onzen smaak geen' geringen invloed aan anderen kan schijnen gehad te hebben; maar wij weten toch, dat menigeen van onderscheidene gemoedsstemming, ook de zulken, die met den Schrijver niet zeer zijn ingenomen, ja, onzes oordeels, verkeerd den man beoordeelen, met ons van dezelfde meening zijn. En, inderdaad, wie dit werk heeft gelezen met een onbevangen oordeel, (en anderen hebben geene stem) zal, hoe hij ook, in menig opzigt. verschille van Stilling's wijze van denken en voorstellen, betuigen moeten, eene hoogstgewigtige, nuttige en vermakelijke lectuur gehad te hebben, hoedanige niet vele boeken kunnen verschaffen. Men kan, op driederlei wijze, partij van dit werk trekken. Indien men het leest als louter verhaal, zonder zich met de hoogere beduiding daarvan te bemoeijen, en met deszelfs allerminste bijzonderheden, dan wenschten wij van dien lezer wel eens te hooren, welken Romanschrijver Stilling, in de kunst van verdichting, niet beneden zich laat, en wie niet bewonderen moet de belezenheid in, en de gemeenzaamheid met de beste reisbeschrijvingen, en, met één woord, de vernuftige geleerdheid des waarachtig vromen mans.."