Onderdeel van de serie Op zoek naar de verloren tijd.

MARCEL PROUST
Op zoek naar de verloren tijd

'Het is mogelijk dat men over vijftig jaar in het werk van Marcel Proust (waarvan men eerst dacht dat het alleen een vernieuwing van de roman zou betekenen) de eerste symptomen zal ontdekken van een nieuwe stand van zaken die de hele maatschappelijke orde heeft veranderd...' Lucien Daudet, vriend van Proust, in 1928.

'Het oproepen van het verleden door middel van associatieve en passieve herinneringstechnieken tot kunst verheven; en als resultaat toch meer een maatschappelijk drama dan Proust zelf waarschijnlijk ooit gewild heeft. Een subtiel drama zonder eind, vaak heel komisch en grondig decadent: een fin de siècle dat van geen ophouden weet.' Gerrit Komrij, Het Parool

'... De conclusie moet wel zijn, dat het leven eigenlijk niet geleefd kan worden, dat men zich eraan moet onttrekken. Door het te ontvluchten of beter: door het de rug toe te wenden, wordt het op een geheel andere wijze en in een superieure vorm opnieuw ontdekt. Daarvan is nu juist het werk van Proust een der meest eclatante bewijzen.' S. Dresden

'Proust is zo mooi, zo vreselijk waar... Proust is heel belangrijk voor me geweest. Voor mijn manier van kijken heb ik veel aan hem gehad. Ook wat betreft zijn pessimisme, dat ben ik eigenlijk nooit meer kwijtgeraakt. Pessimisme vergezeld van het komische: superieur.' Guus Vleugel

'De vertaling van Thérèse Cornips is prachtig en een niet geringe prestatie bij een werk als dit...' J. Brugman, NRC Handelsblad

'Opnieuw is het Thérèse Cornips gelukt de dichterlijke, filosofische en sterk analytische taal van Proust om te toveren tot vloeiend Nederlands dat het oorspronkelijk zeer dicht nadert.' de Volkskrant