Wim Egger beschrijft de vervlechting van zijn beide roots, de Joodse en de Surinaamse, van generaties terug. Van de slavenjacht in Afrika tot de eerste vrije Egger, en van de Inquisitie n Spanje tot de Joodse plantagehouders in Paramaribo. Zijn beide roots beïnvloeden elkaar – sterke Surinaamse Rug en gevoelige Joodse Buik – en vermengen zich met zijn dagelijkse ervaringen.
Zijn Surinaamse Vader – wiens grootvader nog slaaf is geweest – groeide vanaf 1900 op in Paramaribo, en hij komt alleen voor studie naar Nederland om daarna zijn verworven kennis terug te brengen naar Suriname. Uit de Slaventijd groeide het familie-devies:
‘Ontplooiing’, om waardigheid en gelijkheid te verkrijgen. Wim’s ‘zwarte’ grootvader en vader worden zeekapitein. Als het gezin later in Nederland aankomt, zijn zij op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Zijn Tweede Wereld beleeft hij tijdens de Sjoa. In Nederland is zijn gekleurde vader in het verzet gegaan. Door verraad wordt later de hele familie gearresteerd. Als jongen van 7 wordt Wim zich bewust van zijn Joodse roots als hij van bed wordt gelicht door Nederlandse nsb-rechercheurs met getrokken wapens.
Na de Oorlog gaat de auteur achter de identiteit en handelingen van de beruchte nsb-daders aan die hij eerder in de ogen had moeten zien. Zijn vader William ontving postuum de hoge Yad Vashem onderscheiding met Medaille en Eretitel: Rechtvaardige Onder de Volkeren, voor het redden van vervolgde Joodse medeburgers.