Alles draait tegenwoordig om identiteit, 'missie' en imagebuilding. Beeldvorming wordt steeds belangrijker in bedrijfsleven, politiek en levensbeschouwelijke organisaties. Het probleem is alleen, dat de vluchtige beeldcultuur het zoeken naar eigen identiteit steeds moeilijker maakt. De levensverbanden waarin mensen vroeger hun identiteit vonden zijn ongemerkt uitgehold. Identiteit is iets wat we vandaag de dag voor alles missen.

Binnen de christelijke kerken bestaat duidelijk weerstand tegen de marktgerichte cultus van het beeld. Dat maakt dat volgens velen de kerken een slecht imago hebben. Zij zijn niet bij de tijd. Toch is er meer aan de hand. Het gebrek aan imago zou, naast andere factoren, te maken kunnen hebben met trouw aan het tweede van de tien geboden: gij zult u geen beeld maken. Niettemin, in het proces van onstuitbare globalisering lijdt ook het westers christendom aan ernstig identiteitsverlies. Maar is dit verlies alleen maar slecht? Nieuwe bezinning op de vraag naar christelijke identiteit kan nooit kwaad. Heeft christelijke identiteit eigenlijk ooit bestaan? Is er ooit sprake geweest van algemeen erkende christelijke normen en waarden? Wat zou de zin van het beeldverbod kunnen zijn in de huidige beeldcultuur? Daarover gaat dit boek. De twee centrale vragen zijn:



• wat betekent christelijke identiteit in de huidige pluralistische en multireligieuze maatschappij?

• welke inbreng heeft het christendom in de conflicten over de 'multiculturele' samenleving?