Hij schreef te weinig boeken is het 75ste boek van Herman Brusselmans. Het is een autobiografie waarin hij zichzelf op de hielen zit, z'n adem in z'n nek voelt, z'n eigen wereld herschept, z'n ik-personage meerdere levens geeft, en tientallen andere figuren creëert die de werkelijkheid gedeeltelijk tot fictie weten te maken.
De man, de vrouwen, het werk, de jeugd, gisteren, het heden, morgen, wat misschien is geweest en mogelijk nog komt, de dieren, de motor, het drumstel, het weer, de nacht, duizend wezens en dingen, ze worden op een hoop gegooid, gerangschikt, in geuren en kleuren beschreven, van de achtergrond naar de voorgrond getrokken en vice versa, en de schrijver houdt alles pontificaal in de hand.
Hij schreef te weinig boeken is een immense roman, een bravourestuk barstend van de humor en de tristesse, een monument voor degenen die bestaan en voor hen die aan dat bestaan wel of niet willen deelnemen.
Herman Brusselmans legt met deze roman op tafel wie hij is: een vent, een kunstenaar, een mens van hoogten en laagten. Iemand zoals nagenoeg iedereen, maar tegelijk een van de grootste Nederlandstalige auteurs van deze tijden.

Herman Brusselmans (1957) publiceerde reeds vijfenzeventig romans. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.

Over De fouten:

'Prachtig geobserveerd en geschreven.' ARIE STORM IN HET PAROOL

'De waarheid zoeken is zinloos in Brusselmans' werk. De fouten is een bonte, liederlijke, breugheliaanse schildering.' JEROEN VULLINGS IN VRIJ NEDERLAND

'Een levende legende.' ÖZCAN AKYOL IN DE VOLKSKRANT

'Oergeestig en volslagen nonsensicaal.' HP/DE TIJD