De uitgever Bert Bakker (1912-1969) raakte vlak voor de Tweede Wereldoorlog betrokken bij de Haagse uitgeverij D.A. Daamen N.V. Na de oorlog bouwde hij die uitgeverij uit tot een belangrijk literair fonds. Met zijn Ooievaar-pockets as hij in 1954 bovendien een van de eersten die van de kracht van deze moderne verschijningsvorm de vruchten plukte. De hoge oplagen van die boekjes zorgden ervoor dat veel beginnende lezers via de Ooievaars met literatuur in aanraking kwamen. Je hoeft wat dat betreft alleen maar te denken aan het succes van de poëziebloemlezing Nieuwe griffels schone leien. Van Gorter tot Lucebert, van Gezelle tot Hugo Claus door Paul Rodenko. Tegen een interviewer beweerde Bakker begin jaren zesti: 'men gelooft het niet, maar eigenlijk ben ik zeer verlegen'. Men geloofde het inderdaad niet, want Bakker heeft die verlegenheid voor iedereen verborgen weten te houden. De interviews die Ad Fransen voor dit nummer heeft gehouden met mensen die Bakker nog hebben gekend, gaf hij als titel mee; 'Een varken dat van Bach hield'. Bakker wordt met Geert Lubberhuizen van De Bezige Bij en Geert van Oorschot gezien als een van de belangrijke vernieuwers van het naoorlogse boekenvak die een blijvende invloed hebben uitgeoefend op het uitgeversvak. Bert Bakker en zijn fonds worden in deze speciale aflevering in een veelheid van bijdragen belicht; zijn plaats binnen het uitgeverijveld, zijn positie binnen het Haagse kunstleven, zijn literaire werk, zijn verhouding tot auteurs, zijn relatie tot 'vrouwenpoëzie', zijn clandestiene Mansarde Pers, zijn tijdschrift Maatstaf, en de Ooievaar-pockets. De veelheid van onderwerpen maakt een sporadische overlapping onvermijdelijk.