Iets uit de inhoud van deze 'grootse' studie.
'Wat is dat eigenlijk, God kennen? Waar vindt het zijn gronden, waar wordt het gevoed en wat wordt er eigenlijk gekend? En als er zoiets is als godskennis, wat heeft het met mens-zijn, met leven, met ons handelen te maken? Op zoek naar een antwoord op deze vragen schildert de auteur op twee panelen in heldere lijnen wat Calvijn en Barth over het kennen van God te zeggen hadden:
Calvijn tegen de achtergrond van een premoderne cultuur, Barth in reactie op een post-kantiaanse, naar agnosme neigende cultuur.
Daartussen bevindt zich de filosofie van Kant als scharnier tussen de beide panelen. Twee epochale theolo-gische gestalten worden zo naast elkaar gezet, maar zonder dat dit ten koste gaat van de kracht van elk.
De bestudering blijft niet bij een historische beschouwing op afstand, maar voedt de eigen bezinning voor een systematisch ontwerp. In de eigen reactie verleent de auteur niet bij voorbaat bijval aan het ontwerp op het tweede paneel, ook al ligt dat in de tijd dichterbij en heeft dat de eigentijdse theologie diepgaand beïnvloed.
Bij beide ontwerpen worden kritische kanttekeningen geplaatst, bruikbare en niet langer verantwoordbare elementen aangewezen. Zou ontstaat een levendig beeld, waarin de grote betekenis van de zintuigen in Calvijns theologie in het oog valt en de thematisering bij Barth van openbaring als zeilfopenbaring van een kritische kanttekening wordt voorzien.
Origineel in de opzet is de plaats van de sacramentsleer. Ze dient als plaats in de theologie waar geconcen-
treerd naar voren komt hoe over godskennis gedacht wordt.

Door heel het boek heen figureert het beeld van de spiegel: het herinnert aan de verborgenheid van gods-kennis, maar niet minder klinkt er de overtuiging in door dat christelijk geloof weet van een uitnodiging tot deelname'.