De Rechtvaardiging door het geloof alleen door J.G. Woelderink, V.D.M. te Ouderkerk a.d. IJssel.
Jan Woelderink (1886-1956) studeerde theologie in Utrecht. Hij was daarna tussen 1909 en 1950 predikant van de hervormde gemeenten Ottoland, Mijdrecht, Randwijk, Hoornaar, Vreeswijk, Ouderkerk aan den IJssel en Zijderveld.
In die gemeentes werd Woelderink in de pastorale praktijk geconfronteerd met een cultuur van bevindelijke, theologische subjectiviteit die resulteerde in heilsonzekerheid, gepaard aan een dominant, fatalistisch verstaan van de predestinatie. 
Zijn oeuvre en levensgang kunnen worden gezien als reactief en correctief, gericht op het funderen van geloofszekerheid op de vastheid van het Goddelijk initiatief in het genadeverbond en op waarachtige, objectieve beloften in de openbaring hiervan in de Bijbel, die vragen om nederige acceptatie en kinderlijke gehoorzaamheid.
Dit streven bracht hem in conflict met een deel van zijn eigen achterban, onder wie dr. Hugo Visscher, medeoprichter van de Gereformeerde Bond binnen de Nederlandse Hervormde Kerk, met de hervormde Ouderkerkse godsdienstonderwijzer A. de Redelijkheid en met predikanten in andere kerkgenootschappen, onder wie ds. G.H. Kersten, voorman van de Gereformeerde Gemeenten. 
Woelderinks eigen overtuiging inzake het karakter van het genadeverbond werd beproefd toen hij in de winter van 1941 in een busongeluk drie zoons verloor en in zijn gemeente in Ouderkerk aan den IJssel aan andere getroffen gezinnen pastorale zorg moest verlenen.
De Universiteit Utrecht eerde hem met een eredoctoraat in 1951.
Zijn erfenis en theologisch accent wordt door zijn critici nog steeds aangeduid als 'woelderinkiaans', waarvan de tegenhanger 'kievitiaans' is (naar zijn bestrijder Izaäk Kievit, 1887-1954).