In dit derde deel van de Jannes-trilogie van Arjen van Hoorn, Jannes vindt zijn bestemming, vindt Jannes, na een lange weg vol kronkels, zijn bestemming.
Gerrie Hensen, de jongste dochter van de jachtopziener, dwingt zijn leven in een andere richting die hij, na aanvankelijke teleurstelling, zoals beschreven in het eerste deel, niet meer begeerde.
Liefde heeft ook consequenties. Die worden in dit deel duidelijk. Liefde vraagt ook opofferingen. Jannes zit echter verstrikt in zijn streven naar een zelfstandig bestaan, waarin hij tevens zijn hobby kan uitleven. Daarvoor riskeert hij veel.
Een in een opwelling gedane belofte plaatst hem voor een moeilijk te nemen beslissing. Wanneer hij eindelijk zwicht voor de omstandigheden, die hem dwingen in een richting waartegen hij zich jarenlang heeft verzet, komt de verrassende wending.
Op de plek waar hij eens zijn geluk zag tenondergaan, begint het nu voor hem en Gerrie op een wonderlijke manier.
"Hij ziet Gerrie achter het raam. De gordijnen heeft ze vrijwel nooit dicht. Wie komt op deze stille plek? Hij blijft even kijken. Het is alsof hij haar oma ziet, jong en mooi. In gedachten hoort hij weer de stem van de oude vrouw. Hij ziet haar weer staan, na het zware onweer op het erf voor het huis van de jachtopziener. Met haar wijzende vinger naar hem gericht, alsof ze hem wil vermanen. Zacht klinkt het, nu in zijn hart: 'Gods verborgen omgang vinden zielen waar Zijn vrees in woont'. Weer kijkt hij naar Gerrie. In haar heeft hij haar oma terug."
Dan pas beleeft Jannes dat zijn levenservaringen geen eindpunt van zijn geestelijke ontwikkeling zijn, maar het begin van levenslange lessen.