De Naardense Bijbel in de veelgeprezen vertaling van Pieter Oussoren laat de brontekst klinken.
De vertaling van de Naardense Bijbel (in 2014 herzien) staat dicht bij de grondtekst. De beeldende kracht van het originele Hebreeuws en Grieks komt daardoor goed naar voren. Hoe dichter bij de bron hoe meer de tekst gaat spreken. Eendere woorden of woordstammen in het origineel worden eender vertaald. Verbanden en woordspellen komen daardoor aan het licht. Zo komt Mozes in Exodus 2,3 niet in een biezen kistje te liggen maar in een arkje, net zo'n vaartuig als waarin Noach werd gered: in het Hebreeuws gaat het om hetzelfde woord. Om het woordspel zichtbaar te maken wordt van een naam ook de betekenis vermeld als de betekenis ervan in de directe context een rol speelt.
Bijvoorbeeld: Op de zevende dag houd je sabbat (rust), opdat kan rusten: je os " en je ezel.
Of: Hij roept als naam voor hem uit 'Noach' (troost) om te zeggen: déze zal " ons troost verschaffen.
Net als in de vorige edities is de tegenwoordige tijd de overwegende werkwoordsvorm (dus: God zegt ..." ipv "God zei ..."). De niet uit te spreken " Godsnaam JWHW wordt weergegeven door de ENE" in plaats van "de Here" of "de " Eeuwige."
Deze versie (twaalfde druk, 2017) is uitgevoerd in Formaat Royaal, zonder (!) de deuterocanonieke boeken. 
De omslag van deze versie is van 'Metallium': mooi en slijtvast, met linnen-touch. Kleur: zwart. 
Formaat Royaal: 170 x 247 x 35 mm. (maten incl. omslag). Gedrukt op 32-grams dundrukpapier.