Na haar afscheid in 1987 verdween Mary Servaes-Beij, die furore maakte als de Zangeres zonder Naam, uit de schijnwerpers. Daarom kon het gebeuren dat er zich in haar laatste levensfase een drama voltrok zonder dat haar trouwe fans en haar bewonderaars er weet van hadden. Mary Servaes stierf op de gesloten afdeling van een geriatrisch verpleeghuis, waar ze tegen haar wil in was opgesloten. Eerder belandde ze onverwacht in het ziekenhuis, waarna ze haar ‘paleisje’ in het Limburgse Stramproy nooit meer terug zag. Ze kon niet meer beschikken over haar eigen leven, haar geld en haar bezittingen en verloor haar waardigheid.

Onttrokken aan het oog van de buitenwereld speelden zich in het leven van Mary Servaes tal van merkwaardige en mysterieuze zaken af. Testamenten raakten zoek, bankboekjes met het spaargeld voor haar onbezorgde oude dag verdwenen in het niets en haar gezelschapsdames werden ontslagen zonder dat ze er weet van had.

Ook na haar dood gebeurden er dingen die Mary Servaes zelf heel anders voor ogen had gehad. De ‘koningin van het levenslied’ kreeg allerminst een koninklijke begrafenis. Haar bungalow werd in het diepste geheim leeg gehaald. De meubels waarop ze altijd zo trots was kwamen anoniem onder de hamer en haar gouden platen en persoonlijke herinneringen verdwenen spoorloos.

Hoe kon het gebeuren dat Mary Servaes-Beij niet zelf de regie over haar leven in handen mocht houden, maar dat haar dienstbode en haar boekhouder alles over haar te zeggen kregen? In Sterven zonder Naam wordt geprobeerd op deze vraag antwoord te geven. Het schokkende verhaal over het tragische levenseinde van de Zangeres zonder Naam bevat ook een boodschap en een waarschuwing. Wat Mary Servaes overkwam, kan in onze maatschappij ook andere ouderen treffen wanneer ze de zeggenschap over hun eigen leven kwijtraken omdat zij de verkeerde mensen vertrouwen.

Ben H. Holthuis (1950) schreef samen met Mary Servaes-Beij haar autobiografie De Zangeres – Het Verhaal van mijn Leven , die in 1994 verscheen. De auteur behoorde ruim twintig jaar tot de intieme vriendenkring van de Zangeres zonder Naam, die hem tal van geheimen toevertrouwde om ze pas tien jaar na haar dood te openbaren.