'Ah ja jòh, kijk maar even wat je doet!' Ik zit ook in de tuin, lees een krant en herhaal de woorden; kijk maar even wat je doet... Zo doe ik dit al bijna vier jaar! De ziekte is slopend, de ziekte daagt uit, de ziekte verbindt en laat me genieten van het leven, meer dan voorheen. Dit boek gaat niet over strijdlust maar levenslust. Een boek waarbij ik de dood durf aan te kijken. We mogen nadenken over ons einde zodat we ermee vertrouwd raken, dan kan het leven dynamisch, zinvol en ontroerend zijn en komen we verder in onze persoonlijke zoektocht, met kennis over het leven en plezier om wie we zijn. Evelien is een wandelend wonder. Zij is realistisch zonder scepsis of bij de pakken neer te zitten, zij wil helemaal in het hier en nu zijn zonder het genieten voorbij te laten gaan. Speelsheid, creatiekracht, humor en open staan voor het wonder van het leven en wat het leven allemaal te bieden heeft, daar gaat haar leven over. En dankbaarheid voor zo veel moois en bijzonders. Niet naar buiten wijzen, maar volledig de verantwoordelijkheid nemend voor haar leven, ook al is dat met kanker. Haar verhaal neemt je mee, door realisme, relativering, positieve manieren van aankijken tegen het leven, creatief omgaan met ziekte en het proces van wijzer en wijzer worden door en in het leven. Evelien voert je mee, of je het wil of niet, in haar proces van het verder laten groeien van haar innerlijke levensfilosoof. Ze is daarmee ook een lichtend voorbeeld voor allen die te maken krijgen met ziekte. Dit boek is daardoor niet alleen boeiend en onderhoudend, maar ook een verfrissende kijk op levenswijsheid en levenskunst.
- Adriaan Hoogendijk, Filosoof en levenscoach