Melanie, Sally-Ann en Vicky staan in de klas bekend als echte pestkoppen. Lucy is hun nieuwe slachtoffer. Angus heeft dat direct in de gaten maar hij durft haar niet te helpen. Zo moedig is hij niet en hij zou zichzelf een laffe klikspaan vinden als hij de juffrouw zou inschakelen.Maar het drietal laat het niet bij pesten alleen, ze eisen dat Lucy cadeautjes meebrengt, en als Lucy daar niets voor voelt, dan zullen ze de liefdesbriefjes van Angus wel eens openbaar maken. Dat mag zeker niet gebeuren. Er móét een einde komen aan de heerschappij van de tirannen. Dit boeiende verhaal is vanaf de eerste bladzijde zeer spannend en laat zich lezen als een sneltrein (...) Wie kent ze niet, die types op school die iedereen terroriseren? Wie dit warm aanbevolen boek heeft gelezen kent ze, die types, en zal ze niet licht vergeten. Rindert Kromhout in De Volkskrant Aidan Chambers verzint kinderen die je niet snel vergeet. Lucy is om verliefd op te worden. Angus is om op te eten. Melanie is (misschien) om te villen. Meer dan ontroerend is Clare Tonks, de tank. Clare Tonks, even breed als lang, een kolossale heldin op de achtergrond. Marie José Balm in Het Parool In Tirannen vertelt Aidan Chambers over de meedogenloze pesterijen van drie zesdeklasmeisjes. En onder het lezen voel je bij jezelf de angst, het verdriet en vooral de machteloze woede naar boven komen die ook hun slachtoffers ervaren. Jan Smeekens in de Provinciaalse Zeeuwse Courant