De maatschappelijke discussie over de zelfgekozen dood is in volle gang. Zij spitst zich voornamelijk toe op verruiming van de euthanasiewet en op de rol van de arts. Daarmee zijn wij niet werkelijk op weg naar een 'vrije dood', de mooiste dood! De schrijver van dit boek bekijkt daarom de zelfgekozen dood vanuit een geheel ander perspectief: dat van de filosofie van de levenskunst: na een mooi leven past een mooie dood.

Het boek bespreekt hoe in de klassieke oudheid de dood door eigen hand vaak een filosofisch alternatief was op een bestaan dat niet meer 'goed' is, filosofen van Plato tot Seneca komen aan de orde. Later pas ontstonden godsdienstige bezwaren tegen 'zelfmoord' die bij werkelijk onderzoek niet kunnen worden gebaseerd op de Bijbel. Ze belemmeren echter nog steeds ons denken. Deze en andere ondeugdelijke bezwaren worden ontmanteld.

Dit boek bespreekt de bevrijdende visie van onder andere Montaigne, Hume, Nietsche en verscheidene hedendaagse filosofen en wetenschappers. Het biedt een model van 'de mooiste dood' en beschrijft op welke wijze naasten bij deze keuze liefdevol betrokken kunnen worden . Wie nadenkt over het zelfgekozen levenseinde, vindt in dit boek een waardevolle bijdrage.

Na zijn studie Nederlands ontwikkelde Gerard Kind zich vanuit zijn belangstelling voor taal in de richting van de filosofie. Hij houdt zich vooral bezig met het ontmaskeren van door mythologiserend taalgebruik gegenereerde denkbeelden die onze vrijheid van denken belemmeren. Hij schreef eerder 'Tot hier zijn wij gekomen' (2002, i.s.m. Wiepke van Coevorden), 'Leven zonder angst voor de dood' (2008), 'Filosoferen over het hiernamaals' (2009) en 'De dood leeft' (2010).