Onrust: een negen hectare groot koraaleiland in de baai van het huidige Jakarta. Alleen verweerde grafstenen en een zeventiende-eeuws kanon herinneren nog aan de sleutelrol die het eiland in de illustere geschiedenis van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) heeft gespeeld. Voor de VOC was Onrust in de zeventiende en achttiende eeuw het belangrijkste eiland in de archipel. Omdat de grote Oostindiëvaarders de ondiepe haven van Batavia niet konden binnenzeilen, was Onrust, samen met het naastgelegen Kuiper, één grote reparatiewerf en voorraadschuur. Op de dagen voor het vertrek van de retourvloot naar de Nederlanden waren er vaak meer dan vierduizend mensen bezig met het kalefateren, lossen en laden van de schepen: slaven, dwangarbeiders en vrije ambachtslieden uit Batavia werkten zij aan zij. Maar het eiland had nog een functie: gevangeniseiland voor deserteurs en criminelen. Aan deze rol dankt het zijn bijnaam: het Nederlandse Duivelseiland.In Onrust, het Nederlandse Duivelseiland worden de geheimen van dit fascinerende eiland onthuld. Het is het verhaal van een stuk Nederlands grondgebied dat tot ver in de twintigste eeuw een slechte naam had en dienstdeed als interneringskamp, quarantainestation en ballingsoord. Het eiland kende vele roemruchte episoden, zoals de berechting van de muiters van de kruiser De Zeven Provinciën en de veroordeling door een Nederlandse krijgsraad van de groep Molukkers die Bandung bezetten. In de meidagen van 1940 werden vele onschuldige Indische Duitsers op Onrust geïnterneerd en na de oorlog wachtten Japanse oorlogsmisdadigers er op hun transport.Met Onrust, het Nederlandse Duivelseiland heeft journalist Dick Schaap een 'petite histoire' geschreven van vierhonderd jaar koloniaal verleden in Nederlands-Indië.