Toen enige jaren geleden de Duitse uitgever Suhrkamp de romans van de in 1962 overleden Hermann Heesse begon te herdrukken, kon niemand vermoeden dat ze binnen enkele jaren oplagen zouden bereiken van honderdduizenden exemplaren, en dat niet alleen in Duitsland. In Amerika werd het werk van Hesse, de lievelingslectuur van de hippies, omdat zij in Hesse's werk het individualisme, de zin voor mystiek, yoga en Indische filosofie en een vrije, natuurlijke erotiek bewonderden. Van vertalingen van Siddharta en Narziss en Goldmund werden binnen een paar maanden tijds meer dan een half miljoen exemplaren verkocht en verfilmingen van enkele van zijn romans - waaronder Narziss en Goldmund - zijn in voorbereiding, terwijl Hesse's gedichten door popgroepen worden gezongen (Steppenwolf!). Hoofdthema in Narziss en Goldmund, voor het eerst verschenen in 1930 en volgens Thomas Mann het belangrijkste boek van Hesse, is het zich eerst in de dood tot verzoening kristalliserende conflict tussen geest en leven, ascese en zinnelijkheid, logos en eros, mannelijk en vrouwelijk beginsel in de mens. Nobelprijswinnaar Hesse geeft in dit klassieke meesterwerk een voorbeeldige versmelting van literatuur-van-rang met de als parabel op het leven bedoelde avonturen- en schemenroman.

*Een groot schrijver in de modernste zin van het woord: complex, subtiel, ironisch. Een schrijver met wie en door wie een generatie opgroeide. - New York Times
*Hij roept herinneringen op aan dingen die men al lang vergeten waande - doorstane angsten, vervaagde fantasieën en wonderlijke kinderdromen. Hesse is dan ook een hippie avant-la-lettre, een volbloed romanticus die de uitersten van zinnelijk genot en geestelijk lijden onder woorden tracht te brengen, een machtige 'guru' die de volle subtiele ervaring van een intens leven overdraagt, een profeet van het onbestendige. - Derk Salomons in NRC/Handelsblad