Vrijwel zijn hele leven heeft Jan Lever (1922), voormalig hoogleraar Dierkunde (1952-1986) aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, zich beziggehouden met de relatie tussen geloof en wetenschap. Al voordat hij als bioloog was afgestudeerd (1946), vroeg hij zich, als gereformeerde jongeling, af wat de betekenis was van de ‘historische’ vertellingen in de Bijbel, te beginnen bij het scheppingsverhaal. Niet voor niets is hij degene geweest die in de jaren zestig voor de NCRV radio de theorie van evolutie voor een groot deel van het(protestantse) publiek aannemelijk heeft gemaakt. Dit werden historische voordrachten waarin hij afgewogen uitlegde dat de ontwikkeling van soorten (dus ook de mens!) een proces is geweest dat miljoenen jaren in beslag heeft genomen. En dit alles zonder afbreuk te doen aan de betekenis die het christelijk geloof voor hem had en heeft.In dit boek gaat hij aanzienlijk verder met het ontleden van Bijbelse teksten. Hij neemt ons mee in een even fantastische als indrukwekkende zoektocht naar de betekenis achter deze eeuwenoude teksten. Hij constateert, soms schalks maar altijd betrokken, dat de Bijbel zelf laat zien dat we die niet moeten beschouwen als een onfeilbaar historisch boek. Sterker nog, hij stelt, na nauwkeurige bestudering en vergelijking, belangrijkefundamenten van de Christelijke Kerk serieus ter discussie.Volgens Lever blijken bepaalde waarheden en dogma’s, die ons door de Kerk in de afgelopen twintig eeuwen zijn voorgehouden, lang niet altijd houdbaar.