De Tarot is een picturale weerspiegeling van het universum.
In dit boek wordt voor de eerste maal de theorie uiteengezet dat de Tarot in de vroege middeleeuwen verminkt is en dat deze daardoor als filosofisch instrument niet optimaal kan functioneren. De auteurs dragen nieuw en uniek bewijsmateriaal aan om deze stelling te ondersteunen. Volgens hen omvat de Tarot geen 22, maar 24 grote arcana. Dit verklaart de aanwezigheid van de twee traditioneel bijgevoegde ‘blanco’ kaarten. Ook de volgorde is door hen hersteld.
De auteurs hebben na twintig jaar onderzoek een bock tot stand gebracht, waarin het authenticiteitsvraagstuk van de Tarot tot op de bodem is uitgezócht. Niet alleen de Tarot, maar ook andere orakelsystemen werden bij het onderzoek betrokken. Hierbij zijn zeer verrassende structuren boven tafel gekomen. De 24 grote arcana in de herstelde orde kunnen onder andere feilloos worden gecorreleerd met het runenalfabet, de dierenriem en de vierentwintig ridders van de Ronde Tafel van koning Arthur.
Het boek is helder en toegankelijk geschreven en kan ook voor degene die nog niet thuis is in de Tarot als bruikbaar handboek dienen. Zonder terughoudendheid mag worden gesteld dat dit boek een standaardwerk is waar iemand die serieus met de Tarot wil werken niet omheen kan.
De schrijvers willen graag benadrukken dat dit boek niet alleen een goede handleiding biedt bij het duiden van huidige en toekomstige ontwikkelingen, maar vooral ook is bedoeld als weg tot geestelijke verdieping via meditatie en studie. De opnieuw getekende Tarotkaarten (De Tarot in de herstelde orde) zijn daarbij het instrument bij uitstek.