In 1944 wordt Camille Feron gearresteerd door de Gestapo. Het noodlot brengt hem in de gevangenissen van Hasselt, Sint-Gillis en Gross-Strehlitz, en het ‘Nacht und Nebel’ concentratiekamp van Gross-Rosen in Silezië. In extreme omstandigheden maakt Camille kennis met zowel de nobele als duistere kanten van zijn medemens. De vriendschappen die in gevangenschap ontstaan, staan in schril contrast met de gruwelijke misdaden van een mensonterend fascistisch regime.

Vele jaren later voelt zijn zoon André Feron de behoefte om dit aangrijpende verhaal opnieuw te vertellen. Hij verplaatst zich in de persona van zijn vader, waaraan hij ontroerende herinneringen heeft bewaard. Op die manier wekt hij Camilles woorden, gedachten en overtuigingen opnieuw tot leven – voor zichzelf én zijn nabestaanden. De diepmenselijke overpeinzingen van Camille Feron leggen universele waarden bloot die nooit zullen verdwijnen.

Een terugkeer naar het oorlogsverleden is meer dan welkom in een tijdperk waarin we de neiging hebben om dit verleden te vergeten. Voor de huidige generatie dreigt de herinnering verloren te gaan aan een periode waarin heldhaftigheid, idealen en plichtsbesef hand in hand gingen met verraad, bloedvergieten en razernij. Om de hedendaagse samenleving te begrijpen en aan een mooie toekomst te bouwen, vormt historisch besef een conditio sine qua non.

'Vader en zoon gaan een aangrijpende dialoog aan over oorlog, lijden en liefde. Nooit eerder wist een zoon zich zo intens te identificeren met zijn vader.” – Prof. Le?on Halkin