Een kille dag in de Provence. Adrian Herzog en Martijn van Vliet leren elkaar toevallig kennen in een café en stellen vast dat ze allebei uit Bern komen. De gemeenschappelijke terugreis schept tussen beide mannen een intieme sfeer, waarin Van Vliet de tragische geschiedenis van zijn dochter vertelt.
Het begint allemaal met de dood van zijn vrouw, die hem met hun dochter Lea achterlaat. Door verdriet verstard sluit het kind zich op in haar eigen wereldje, totdat ze op achtjarige leeftijd een straatmuzikant hoort, die een partita van Bach speelt. Van het ene op het andere moment wordt het Lea duidelijk dat zij viool moet leren spelen. Van Vliet is aanvankelijk dolblij dat zijn dochter eindelijk uit haar isolement komt. Al snel blijkt haar bijzondere talent, maar dat zet tevens een tragische ontwikkeling in gang. Lea ijlt van succes naar succes, haar vader verzinkt in steeds diepere eenzaamheid.
Bij zijn laatste vertwijfelde poging de liefde en de nabijheid van zijn dochter terug te winnen, begaat hij een misdaad die de bodem onder zijn bestaan wegslaat. Maar ook Lea is het niet gegund te genieten van haar muzikale successen. Pascal Mercier's roman gaat over de vervreemding tussen mensen onderling, over hoe weinig we eigenlijk van elkaar weten. Hij stelt de vraag in hoeverre wij de loop van ons leven zelf kunnen bepalen. Opnieuw slaagt Mercier erin filosofische reflectie, psychologisch inzicht en literaire virtuositeit tot een unieke leeservaring te combineren.