Dit vijfde (en laatste) deel van Euripides' verzameld werk bevat een vijftal belangrijke stukken. 'Phoenicische vrouwen' en 'Smekelingen' behoren (naast Trojaanse vrouwen en Iphigenia in Aulis) tot het verzet van Euripides tegen de Peloponnesische oorlog. Het zijn tegelijk dramatische getuigenissen tegen elke oorlog. Toch is er een groot verschil tussen deze twee sterke drama's. 'Phoenicische vrouwen' is een actiestuk vol afwisseling. 'Smekelingen' handelt over thema's als democratie en dictatuur, mensenrechten, de agressieoorlog en de 'rechtvaardige oorlog'. Dat alles wordt behandeld in heftige dialogen. Het is echter een stuk met een dubbele bodem. De conclusies van beide stukken zijn bitter en pessimistisch.\nHet derde stuk, 'De waanzin van Heracles', heeft als thema het blinde lot dat een onschuldig man kan treffen. Euripides beklemtoont de machteloosheid van de goden, die overigens net zo verdorven kunnen optreden als de mensen - hier spreekt Euripides' agnosticisme.\nHet vierde stuk, 'De Cycloop', is het enige Griekse saterspel dat integraal bewaard is gebleven. Het is een burlesk verhaal, geput uit de Odyssee, over de ontmoeting van Odysseus met de Cycloop Polyphemus. Het is ook vandaag nog zeer te genieten.\nRhesus, ten slotte, is in de Euripidescanon het enige stuk waarvan het auteurschap betwist wordt. Het is minder karakteristiek voor Euripides, maar bevat toch een aantal vinnige dialogen met hier en daar een vleugje humor.